آیاتی ازقرآن درباره صحابه

رستگاران واقعی

﴿وَالَّذِینَ تَبَوَّءُوا الدَّارَ وَالْإِیمَانَ مِنْ قَبْلِهِمْ یُحِبُّونَ مَنْ هَاجَرَ إِلَیْهِمْ وَلاَ یَجِدُونَ فِی صُدُورِهِمْ حَاجَةً مِمَّا أُوتُوا وَیُؤْثِرُونَ عَلَى أَنْفُسِهِمْ وَلَوْ کَانَ بِهِمْ خَصَاصَةٌ وَمَنْ یُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُوْلَئِکَ هُمْ الْمُفْلِحُونَ﴾. [حشر: 9].

(آنانی که قبل از آمدن مهاجرین خانه وکاشانه و ایمان را (در دلها) آماده کردند و دوست می دارند کسانی را که به پیش آنها هجرت کرده اند، و در درون احساس نیاز و رغبت نمی کنند به چیزهایی که به مهاجرین داده شده است و ایشان را بر خود ترجیح می دهند هر چند که خود سخت نیازمند باشند. کسانیکه از بخل، نفس خود را نگهداری و محفوظ کردند، ایشان قطعاً رستگارند).

گروه دوم از اصحاب که پایه ای دیگر را از دین محکم نمودند، انصار بودند. انصاری که بی توجه به مال و دارایی و منافع دنیوی به ندای رسول اکرم -صلی الله علیه وسلم- برای یاری دادن و پناه دادن به مهاجرین پاسخ داده و برادران دینی خود را در آنچه داشتند شریک کردند. انصار باروی آوری به پیامبر اسلام -صلی الله علیه وسلم- و برادران جدید خود، دشمنان تازه ای برای خویش بوجود آوردند و دوستان زیادی را از دست دادند، ولی بخاطر رضای خدا و رسولش از مصائبی که در پشت خورشید بخت شان به کمین نشسته بود نهراسیدند و مبارزه شدیدی را در راستای تحقق آرمانهای شریعت جدید آغاز نمودند. آنها در ازاء پیوستن به خط پیامبر اسلام -صلی الله علیه وسلم- تاوان سنگینی را پرداختند.