آیاتی ازقرآن درباره صحابه

گواه وشاهدی نزد خدا

﴿وَالَّذِینَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرُسُلِهِ أُوْلَئِکَ هُمْ الصِّدِّیقُونَ وَالشُّهَدَاءُ عِنْدَ رَبِّهِمْ لَهُمْ أَجْرُهُمْ وَنُورُهُمْ﴾. [حدید: 19].

(کسانیکه به خدا و رسولش ایمان آورند آنها راستگویانند و نزد خدا شاهد وگواه (بر دیگران) می باشند و اجر خود را و نور خود را دارند).

خداوند متعال این امتیاز و فضیلت را، برای کسانیکه در تنهاترین لحظات پیامبر اسلام را یاری دادند و به او و پروردگارش ایمان آوردند و آنها را تصدیق نموده و زندگی خود را بر مبنای دستورات آنها قرار دادند، قائل می شود که شاهد وگواه پیش خداوند بر دیگران باشند و خداوند آنها را براه راست و صحیح می خواند، بدون تردید اجرهای آنها نزد خداوند محفوظ است. خداوند با این درجه ومنزلت یاران و اصحاب پیامبر -صلی الله علیه وسلم- را باز هم بالاتر می برد و آنها را گواه بر اعمال دیگران می کند که تنها چنین راهی درست و بر حق می باشد. منزلتی که خداوند برای این گروه قائل شده است جایگاهی است که بدون باختن جان و زندگی و اموال دنیوی حاصل نگشته است، و اصحاب قومی بودند که این امتحان الهی را به بهترین نحو ممکن پس دادند.